De aspiranten speelden vandaag tegen Bsc. Knights uit Leek. Eerder speelden wij onze thuiswedstrijd in Leek, nu speelden wij onze uitwedstrijd in Winschoten. Dit is tevens de enige wedstrijd die dit weekend voor W.H.S.C. gespeeld wordt, want de pupillen zijn vrij en de wedstrijd van de heren morgen is afgelast.
De wedstrijd tegen leek beloofde een lastige te worden, want de Knights staan tweede in het klassement. Daarnaast hadden maar liefst vijf spelers zich afgemeld waardoor er met slechts zeven eigenlijke aspiranten gespeeld zou moeten worden. Gelukkig kon aankomend aspirant Tom ons uit te brand helpen en dat heeft hij geweldig gedaan, complimenten!
De wedstrijd begon voor W.H.S.C. met een slagbeurt. Gezien we slechts acht spelers hadden kwam iedereen dus veel aan slag. Kyra opende de wedstrijd met een mooie verdedigende slagbeurt en kwam op de honken. Sebastian deed hier nog even een schepje bovenop en BAMM een enorm verre knal in het middenveld was goed voor een Homerun! Huppa, dat was nog eens een opening. Knights schrok wakker en wist twee slagmensen op drie slag te gooien. Onze derde nul sneuvelde in een veldactie, maar we gingen aan kop. Knights had echter goed antwoord, althans er werd flink geprofiteerd van W.H.S.C.-foutjes. Herhaaldelijk vier wijd, doorgeschoten ballen en gratis stelen zorgde ervoor dat Knights in de eerste inning zeven punten wist te scoren. Ook de volgende slagbeurt voor ons was teleurstellend. Drie op, drie af.
Knights begon in de gelijkmakende tweede inning ook een paar hitjes te slaan. Drie honkslagen waren genoeg voor drie punten en de voorsprong werd zo al snel uitgebreid tot tien tegen twee in het voordeel van Leek. De koppen moesten even weer dezelfde kant op. Na een kwaaie, maar opbouwende speech en een peper in de r___ kan er een begin gemaakt worden aan de inhaalrace. Dit pakte goed uit, want achtereenvolgens Tess, Sebastian, Fleur, Larissa en Tom (!) sloegen honkslagen. Alle vijf wisten zij het thuishonk te bereiken. De spanning liep langzaam op even als ons puntenaantal.
Ian nam het stokje over van Sebastian. Hij begon sterk met een mooie drie slag, echter herhaalde de eerste inningen zich. Het leek wel alsof we een wedstrijd tegen ons zelf aan het spelen waren. We gaven de Knights punten cadeau, om hier vervolgens zelf een inhaalrace op in te zetten. Gelukkig ving het veld het goed op. Tom gooide een streep van een bal van het derde naar het eerste honk. Uit, en dik! Een prachtige actie door de jonge debutant die een prachtige wedstrijd speelde. De tussenstand in combinatie met de langzaam verder tikkende tijd beloofde niet veel goeds. Er stonden voor W.H.S.C. nog twee minuten op de klok om tijdig de derde nul te maken zodat er nog een extra inning gespeeld kon worden. Door omstandigheden moest Ian de heuvel verlaten en was het de zware taak aan Fleur invulling te geven aan de derde nul. Met een prachtige drie slag wist zij net op tijd de inning te beëindigen.
De tussenstand was nu 13 – 7 voor de Knights. Als we nog wilden winnen was een flinke rally nodig om eerst voor te komen, vervolgens uit te breiden om tot slot de pot – in de voor de Knights gelijkmakende slagbeurt – dicht te houden. Vol goede moed betrad Tess het slagperk. Als een orkaan aan honkslagen knalden onze toppers de spelers van Leek de ballen om de oren. BAM, DENG, KNAL, TIK, PING!! Er volgde maar liefst zes honkslagen en vier twee honkslagen. Sommige Winschoters sloegen zelfs tweemaal. Een prachtige rally die nog wel even leek te gaan duren. Tussendoor wist de Knights op een ‘ploppertje’ de eerste nul en met een drie slag de tweede nul te maken. Gelukkig liep een ieder vel en werd iedere kans een punt binnen te slepen met open armen aangenomen. Verder werd ieder foutje afgestraft en beloond met een punt aan onze zijde. Inmiddels wisten we onze achterstand om te buigen naar een 13-18 voorsprong. Door veilig spel werden uitjes voorkomen, maar toch werd er druk gezet. De laatste slagvrouw was Eva. Ook zij kreeg de bal prachtig op de knuppel, maar werd door het oog van de scheidsrechter uit beoordeeld op het eerste honk.
Het was nu dus een kwestie van de pot dichthouden. Fleur haar batterij was leeg en Tom maakte gelijk zij debuut op de heuvel van de aspiranten. Hij opende zeer sterk met een prachtige drie slag. De afstand was nog even wennen, en achter de plaat zat de pot niet geheel dicht. Toch wist Tom zijn balletjes rustig door te gooien. De Knights glipte deze laatste inning net langs zij. Wat niemand meer had verwacht gebeurde toch. Eindstand 19-18.
W.H.S.C. had overduidelijk de betere slagploeg aan de plaat staan. In totaal werden er zestien honkslagen geslagen, echter niet genoeg om de Knights aan te pakken. Complimenten nogmaals aan Tom die een super wedstrijd gespeeld heeft op het derde honk, aan slag en ook nog eventjes op de heuvel. Ook de rest van de aspiranten verdienen een pluim. Als team hebben we weten door te pakken en hebben we twee enorm goede slagbeurten neergezet. Helaas was het net niet genoeg – ondanks dat er als leeuwen gestreden is – de wedstrijd, hoe verdiend ook, binnen te slepen.