Vandaag speelden de pupillen van W.H.S.C. de belangrijkste wedstrijd van het seizoen, ze konden namelijk kampioen worden. Er werd naar Meppel afgereisd om daar aan te treden tegen Blue Devils. Een echte kraker, want bij winst of een gelijkspel mochten de pupillen zich de kampioen in deze najaarsreeks gaan noemen. Vanuit een regenachtig Winschoten werd de reis naar Meppel ingezet. De kinderen oogden van buitenaf nog ontspannen, maar menig ouder wist dat er best veel spanning bij hun zoon/dochter op stond.
Na een uitgebreide warming up, in een op dat moment nog droog Meppel, begon stipt om 11.00 de wedstrijd. W.H.S.C. begon aan slag. De pupillen hadden maar één doel: lekker spelen en punten scoren in deze eerste slagbeurt. Voor de wedstrijd had een speler pech, want Marco kreeg bij het inslaan de knuppel tegen zijn hand en kon maar even aan de wedstrijd meedoen.
Glenn wist als eerste slagman direct het honk te bereiken. Een goed begin, maar nadat Ingmar en Stef pech hadden en uitgingen leek de goede start er niet te komen. Nadat Glenn dan toch het eerste punt wist binnen te lopen en Finn als vierde in de slagvolgorde uitging zat deze eerste slagbeurt erop: 0-1 tussenstand. In de gelijkmakende slagbeurt was het dan aan Blue Devils om te antwoorden. Er werden een paar mooie hits door Blue Devils geproduceerd, maar mede door een strakke veld actie van Tom, die vervolgens de bal zuiver en op tijd naar het eerste honk wist te gooien, werden er geen punten gescoord.
In de tweede inning waren dan de rollen omgedraaid. W.H.S.C. had het aan slag moeilijk en wist geen punten te scoren. In de gelijkmakende slagbeurt wist Blue Devils dan wel een punt te scoren en na twee innings was de tussenstand 1-1. Hier mochten de pupillen van W.H.S.C. blij mee zijn, want er waren meer scoringskansen voor Blue Devils.
De spanning droop er vanaf in de wedstrijd. Beide teams wisten drommels goed waarvoor ze speelden.
In de derde inning hadden de pupillen pech want Esmee en Lucia wisten de bal goed te raken maar sloegen de bal richting de handschoen van de pitcher. De volgende slagman was Glenn en hij sloeg een geweldig harde bal ver in het outfield. De fielders van Blue Devils konden hier alleen maar achteraan lopen. Glenn liep voorbij 1….voorbij 2….voorbij 3 en hop, door naar thuis….HOOOOMMMMEEEERRRRUUUUNNNN!! In de gelijkmakende slagbeurt hielden de pupillen de boel goed dicht waardoor er niet kon worden gescoord. Na twee innings een tussenstand van 1-2.
In de vierde inning begon Stef aan slag en wederom verdween een geslagen bal in de handschoen van een Blue Devils speler. Het lukte de pupillen nog niet om echt los te komen. Finn ging helaas uit en Tom mocht vervolgens proberen om het honk te bereiken. Tom wist de bal ook vol te raken en de bal vloog heel ver het outfield in. Deze tik was genoeg voor wederom een HOOOOMMMMEEEERRRRUUUUNNNN!! 
Sirion was de volgende slagman en hij wist het eerste honk te bereiken. Na een gestolen honk van Sirion ging het mis bij de Blue Devils. Er werd achter de loper aangegooid en dit pakte voor hun niet goed uit. Sirion liep naar drie en kon na weer een doorgeschoten bal zelfs door naar thuis. Het vierde punt werd gescoord en nadat Stanley bij het stelen uitging op het tweede honk, zat deze slagbeurt erop: 1-4. In de gelijkmakende slagbeurt werd er niet gescoord en een blik op de klok gaf duidelijk aan: de laatste inning was begonnen. W.H.S.C. had een voorsprong van drie punten en moest dus proberen om in deze laatste slagbeurt wat puntjes te scoren om zo de opgave voor Blue Devils haast onmogelijk te maken.
Maar de spanning was om te snijden en dit sloeg natuurlijk ook over op de spelers. Esmee en Lucia hadden pech en nadat even later ook de derde nul viel had de slagploeg van W.H.S.C. zijn werk gedaan. Met een 1-4 voorsprong was de opdracht duidelijk. De pupillen van Blue Devils mocht maximaal drie punten scoren want anders waren zij de kampioen in deze najaarsreeks.
Een blik op de slaglijst liet zien dat de eerste twee slagmensen het de pupillen lastig konden maken. En dit zou ook gebeuren. De eerste slagman wist het eerste honk te bereiken en even later stond hij ook op twee. De tweede slagman kwam aangelopen en hij evenaarde de eerdere klappen die Glenn en Tom hadden geproduceerd. Ook deze speler kon helemaal rondlopen en doordat er ook nog een andere speler op de honken stond kwamen er twee punten binnen: 3-4 en nul uit. Wat een spanning. Hoe ging dit aflopen?
Ingmar kreeg de derde slagman tegenover zich en wist deze op drie slag te trakteren. Nadat ook de volgende slagman uitging was er nog een nul nodig om kampioen te zijn. De volgende slagman kwam aangelopen en hij wist met een tik de bal in te brengen. Iedereen hield zijn adem in. De bal stuiterde richting Ingmar die hem goed verwerkte en richting eerste honkman Glenn wist te gooien……….de bal ging richting de handschoen…Glenn stond klaar……de slagman kwam aangerend……wie was er eerder? De bal in de handschoen of de loper op het honk……JAAAAAAAAA Glenn ving de bal en de loper raakte daarna pas het honk aan. Einde wedstrijd en het kampioensschap was binnen.
Een super spannende wedstrijd eindigde in een 3-4 overwinning en de spelers en coaches van W.H.S.C. ontvingen de felicitaties van de ruim aanwezige supportersschare. Het feestje werd op het veld gevierd. Namens het bestuur en de overige leden van W.H.S.C. ontvingen de spelers en coaches een cadeautje om de knappe prestatie te belonen. Meiden en jongens van W.H.S.C. gefeliciteerd met dit kampioenschap! Een mooi seizoen wordt helemaal top afgesloten!
Klik hier voor alle foto’s van deze wedstrijd.
Afgelopen weekend stond weer in het teken van honk- en softbal. Zaterdag traden de aspiranten aan tegen de kampioenen van de competitie, The Pioneers. Van harte gefeliciteerd met jullie ongeslagen kampioenschap! Zondag was het jaarlijks afsluitende familie- en vrienden softbaltoernooi en wat hadden we er een weer bij!
De wedstrijd van de aspiranten stond in eerste instantie thuis gepland. Helaas kwamen we er na de warming-up achter dat het veld dubbel gereserveerd was. Onze aspiranten moesten dus wijken. We zijn ontzettend blij met de manier waarop dit door de ouders en de The Pioneers is opgepakt. De koppen werden bij elkaar gestoken en het vertrek na Assen werd georganiseerd. De wedstrijd kon gelukkig bij hun op het complex gespeeld worden.
Op deze zonovergoten middag stond het familie en vriendentoernooi 2018 gepland. De jaarlijks seizoensafsluitende traditie had op geen betere dag plaats kunnen vinden. Maar liefst zes teams hadden zich ook dit jaar weer aangemeld voor dit knetter gezellige evenement. Er kwamen weer originele teamnamen als bijvoorbeeld de ‘Grashappers’ voorbij. Ook combinaties van achternamen was dit jaar erg in trek.
